Japon şemsiyesi, diğer adıyla şemsiye palmiyesi ya da şemsiye sazı, saz familyasına ait, nemli ortamları seven, zarif yapısıyla dikkat çeken bir süs bitkisidir. Tropik ve subtropik bölgelerde yetişen bu bitki, hem iç hem dış mekân süslemelerinde kullanılmaktadır. Uzun ve ince gövdelerinin ucunda şemsiye gibi açılan yapraklarıyla dekoratif bir görüntü sunan Japon şemsiyesinin ana vatanı Madagaskar ve çevresidir. Fakat süs bitkisi olarak dünyanın birçok yerinde yetiştirilmektedir.
Japon Şemsiyesinin Bakımı
Işık
Aydınlık olan fakat doğrudan güneş almayan ortamları seven bu bitki yarı gölge yerlerde de büyüyebilir ancak çok loş ortamlarda gelişimi yavaşlar. Sabah ya da akşam güneşi oldukça idealdir. Bu bitki öğle güneşinden korunmalıdır.
Sulama
Japon şemsiyesi suya çok düşkün bir bitkidir ve toprağı her zaman nemli, hatta ıslak kalmalıdır. Kuruması bitkiyi hızlı bir şekilde yıpratır. Saksının altına su dolu bir tabak konulabilir, böylece alt kısımlar sürekli nemli kalır.
Toprak
Su tutma kapasitesi yüksek, organik maddece zengin toprakları seven bu bitki için bahçe toprağı, torf ve perlit karışımı kullanılabilir. Suya dayanıklı bir saksı toprağı seçilmelidir.
Saksı Seçimi
Derin ve geniş saksılar bitkinin kök yapısına uygundur. Dibinde delik olmayan ya da su birikmesine izin veren saksılar tercih edilmelidir.
Nem ve Sıcaklık
Yüksek nemi çok seven bu bitkinin kuru ortamda yaprak uçları kahverengileşebilir. Özellikle kışın kaloriferli evlerde bulunduğu ortam buğulandırılmalı ya da yaprakları sık sık suyla fısfıslanmalıdır. 15-30 derece arası sıcaklık idealken 10 derece altı sıcaklık ise zararlıdır.
Gübreleme
İlkbahar ve yaz aylarında ayda bir sıvı çiçek besini verilebilirken fazla gübre, yaprak uçlarında sararmaya neden olabilir.
Budama ve Temizlik
Solan yapraklar kesilerek bitkinin enerjisi korunur. Şemsiye şeklini kaybeden ya da sarkan dallar makasla alınabilir. Yapraklar zaman zaman nemli bezle silinerek tozdan arındırılmalıdır.
Çoğaltma
En kolay yolu kökten ayırma yöntemidir. Saksı değişimi esnasında köklerden yeni çıkan sürgünler ayrılarak yeni saksılara dikilir. Bununla birlikte bazı türleri yapraktan da çoğaltılabilir.
