Japonca “altınla birleştirme” veya “altınla onarma” anlamına gelen kintsugi, kırılmış seramik eşyaları altın, gümüş veya platin tozu içeren bir reçine ile onarma sanatıdır.
Kintsugi felsefesi kusurların, çatlakların güzelliğini ve onları tamir etmenin coşkusuna odaklanıyor.
Kintsugi, sadece bir onarım yöntemi değil, aynı zamanda yaşamın kusurlarını ve kırılganlıklarını kabul eden bir yaklaşım olarak kabul ediliyor.
Kintsuginin hikâyesi ise 15.yy’da ortaya Japonya’da başlıyor.
Japon bir komutanın çok sevdiği çaydanlığının kırılması üzerine bunun tamir edilmesini istiyor. Ancak komutan çaydanlığın tamir edilmiş halini beğenmeyerek Japon zanaatkârlardan estetik bir onarım talep ediyor.
Zanaatkârlar çaydanlığın kırık yerlerini altın ile onararak komutana götürüyor ve komutanın çaydanlığın son halini beğenmesiyle Kintsugi sanatı ortaya çıkıyor.
Kintsugi felsefesine göre, eşyaların kırılması, değer kaybına neden olmuyor. Aksine kırılan eşyalar estetik bir biçimde onarılarak yeni bir güzelliğe sahip oluyor.
Bu felsefe aynı zamanda yeniden, daha iyi bir doğuşu temsil ediyor.
Sanatçılar, bu teknikle hem eski eserleri hem de modern sanatı onararak yaratıcı eserler ortaya koyuyorlar.
