NECMETTİN KURUCU
Fransız Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi ve Fransa'daki Montpellier Üniversitesi'nden araştırmacılar, modern tarla menekşeleri ile önceki yıllarda toplanan tohumlardan yetiştirilen yaşlı menekşeler arasında genetik bir analiz yaptılar.
Araştırma ekibine göre, 100 milyon yıllık evrimin bozulmasının ciddi sonuçlar doğurması muhtemel. Böcek sayılarının azalmasının hızlanmasına neden olabileceği gibi, bitki popülasyonlarının çeşitliliği azaltıp çevresel değişimlere karşı daha savunmasız hale getirebilir.
Araştırmacılar, yayınladıkları makalelerinde, kendi kendine tozlaşmayı tercih eden hercai menekşelerin sayısında keskin bir artışa işaret ederek, "Nüfus genetiği analizi, bu dönemde alanda gerçekleşen kendi kendine üreme oranlarında yüzde 27'lik bir artış olduğunu ortaya koyuyor. Daha küçük ve daha az göze çarpan korollalara doğru özellik evrimini belgeledik, nektar üretimini azalttık ve bombus arılarının çekiciliğini azalttık. Bu özellik değişimleri incelenen dört popülasyonda birbirine yakınlaştı." diye belirtti.
Sonuçlar, çiçeğin yüzeyinin 20 ila 30 yıl önce açanlarla karşılaştırıldığında ortalama yüzde 10 daha küçük olduğunu ve nektar üretim seviyelerinin yüzde 20 düştüğünü gösterdi. Çalışma, modern bitkilerin böcekler tarafından daha az ziyaret edildiğini de gösterdi.
Burada geri bildirim döngüsünün devam ettiğini görebilirsiniz: Daha az böcek, daha az tozlaşma ziyareti anlamına geliyor. Bir bitkinin nektar üretmek ve kendini çekici kılmak için harcadığı çaba ve enerjinin boşa gideceği anlamına gelir. Yaprak boyutunu küçültüp nektar üretimini azalttıkça, azalan sayıdaki böceklerin uğramak için daha az nedeni var.
Yaprak büyüklüğü ve bitkinin toplam büyüklüğü de dahil olmak üzere tarla menekşelerinin diğer yönleri, onlarca yıl boyunca önemli ölçüde değişmemişti. Bu, buradaki asıl değişimin , üreme söz konusu olduğunda kendi kendine yeterliliğe geçiş olduğunu gösteriyor.
Çiçeklerin hayatta kalma şanslarını en üst düzeye çıkarmak için hızlı bir şekilde evrimleşebileceğini zaten biliyoruz , ancak araştırmacılar akraba çiftleşmenin genetik çeşitlilik üzerindeki tehlikelerine ve sonuçta ilgili bitki türlerinin yok olma riskine işaret ediyor.
Araştırmanın arkasındaki ekip, böcek türlerini öldürmeye devam eden ve şu anda çiçekler üzerinde zincirleme etkilere sahip olan, insan faaliyetleri tarafından yönlendirilen temel süreçler olan habitat kaybı ve ısınan gezegen tehditlerine karşı böcekleri korumak için daha fazlasının yapıldığını görmek istiyor.
"Kendi kendine çoğalma sendromuna doğru hızlı evrim, doğal ekosistemler üzerinde daha geniş etkileri olan eko-evrimsel bir geri bildirim döngüsü içinde, tozlayıcıların azalmasını daha da hızlandırabilir."
