Asansör kazaları, çoğu kişinin aklında korkutucu bir senaryo olarak yer alır. Fiziksel olarak, bir kişi asansörle birlikte serbest düşüşe geçtiğinde, kabin zemine çarptığında vücut da ani bir şekilde durmak zorunda kalır.
Teorik olarak, zıplamak çarpma hızını sınırlı ölçüde azaltabilir; ancak bu etkinin büyüklüğü, düşüş yüksekliği ve kişinin sıçrama kapasitesine bağlıdır.
Zıplamak Riskleri Nelerdir?
Kısa mesafeli düşüşlerde doğru zamanda zıplamak çarpma etkisini bir nebze azaltabilir ve hafif yaralanmalarla kurtulma ihtimali doğabilir. Bununla birlikte, üç kat ve üzeri yüksekliklerde bu yöntem ciddi yaralanmaları engelleyemez.
Tepki süresinin son derece kısa olması ve düşüş sırasında zemini doğru algılamanın neredeyse imkânsız olması, zıplamanın etkinliğini ciddi şekilde sınırlar.
Ayrıca serbest düşüş sırasında asansör tabanına kuvvet uygulamak, fiziksel olarak çok zordur.
Gerçek Örnekler ve Güvenlik Sistemleri
1945 yılında Empire State Binası’nda yaşanan olay, düşen bir asansörde hayatta kalmanın nadir de olsa mümkün olduğunu göstermektedir. 75. kattan zemine çakılan bir asansörde bulunan Betty Lou Oliver, şaftın dibinde biriken kabloların tampon etkisi sayesinde ciddi bir çarpma şiddetinden kurtulmuştur. Oliver kazayı birkaç kırık kemikle atlatmış ve bu olay Guinness Rekorlar Kitabı’na girmiştir.
Modern asansörler ise kablo kopmalarını önleyen tasarımlar ve yaylı güvenlik sistemleri ile donatılmıştır. Bu sistemler, kabinin bir metreden fazla düşmesini engelleyerek ciddi kazaların önüne geçer. İstatistikler, merdivenden düşme kaynaklı ölümlerin, asansör kazalarına kıyasla çok daha yüksek olduğunu göstermektedir.
Zıplamak Yerine Güvenli Davranmak En Doğrusu
Bilimsel ve deneysel veriler ışığında, düşen bir asansörde zıplamanın hayatta kalma şansını önemli ölçüde artırdığı söylenemez.
En güvenli yaklaşım, panik yapmadan sakin kalmak, asansörün güvenlik sistemlerine güvenmek ve mümkünse sağlam bir tutamağa tutunmaktır.
Bu tür önlemler, zıplamak gibi riskli hareketlerden çok daha etkili ve güvenlidir.