Osmanlı Devleti, tarihin en büyük imparatorluklarından biri olarak kabul ediliyor. Yönetim şekli ve organizasyonları açısından oldukça kapsamlı olan Osmanlı Devleti 1299-1922 yılları arasında 623 yıl hüküm sürdü. Bu süre boyunca tam 36 padişah tahta çıkmıştır. Sizler için bu padişahlar hakkında hiç bilmediğiniz bir detayı araştırdık. İşte padişahlar ve çocuk sayıları:
II. Bayezid (3 Aralık 1447 Dimetoka – 26 Mayıs 1512 Havsa)
8’inci Osmanlı Padişahı. Babası Fatih Sultan Mehmed, annesi Emine Gülbahar Hatûn'dur. Yavuz Sultan Selim'in babasıdır. Tahta geçtiğinde 511.000 km²si Asya'da, 1.703.000 km²si Avrupa'da olmak üzere toplam 2.214.000 km² olan imparatorluk toprakları ölümünde yaklaşık 2.375.000 km²ydi.
II. Bayezid’in 8 erkek 5 kız olmak üzere 13 çocuğu vardı.
III. Murad (4 Temmuz 1546, Manisa – 16 Ocak 1595, Konstantiniyye)
12’nci Osmanlı padişahı ve 91’inci İslam halifesidir. Saltanatı sırasında Osmanlı İmparatorluğu en geniş sınırlara ulaşmasına rağmen, devletteki yozlaşma yine saltanatı sırasında başlamıştır. Saltanatı boyunca sefere gitmemiştir. Farsça, Arapça ve Türkçe divanları bulunan III. Murad şiirlerinde "Muradî", bazen de "Murad" mahlaslarını kullanmıştır ve ayrıca Fütuhat-ı Siyam adlı tasavvuf konulu bir eser yazmıştır. En fazla erkek çocuğu olan padişahtır.
III. Murad’ın 25 erkek, 8 kız olmak üzere 33 çocuğu vardı.
IV. Murad (27 Temmuz 1612; İstanbul - 8 Şubat 1640; İstanbul)
17’nci Osmanlı padişahı ve 96’ncı İslam halifesi. 1623 ile 1640 yılları arasında hüküm sürdü. Revan ve Bağdat fatihidir. IV. Murad İstanbul'da, Sultan I. Ahmed'in ve Kösem Sultan'ın oğlu olarak dünyaya geldi. Ağabeyi II. Osman'ın Yedikule Zindanları'nda bir grup isyancı tarafından öldürülmesi üzerine amcası I. Mustafa tahta geçmişti. Aklî dengesi bozuk olan amcası I. Mustafa'nın yerine 11 yaşındaki IV. Murad padişah yapıldı. Dîvân edebiyatındaki mahlası Murâdî’dir.
Oldukça sert, disiplinli bir kişiliği olan IV. Murad, emirlerinin kesin olarak yerine getirilmesini bekler ve verdiği emirlerin uygulanışını takip ederdi. Emirlerine uyulup uyulmadığını tespit etmek için kıyafet değiştirerek halk arasında gezerdi. Kızdığı zaman kolaylıkla birini ölümle cezalandırabildiği için etrafındakilerin yanı sıra halk üzerinde de büyük bir korku yaratmıştı.
IV. Murad’ın 4 erkek, 6 kız olmak üzere 10 çocuğu vardı.
I. İbrahim (5 Kasım 1615, İstanbul – 18 Ağustos 1648, İstanbul)
18’inci Osmanlı padişahı ve 97’nci İslam halifesidir. İbrahim, 8 Şubat 1640'ta ağabeyi IV. Murad'ın ölümü üzerine 25 yaşında ve 18. padişah olarak Osmanlı tahtına çıktı. Şehzadeliğinde çok sıkı bir saray hayatı yaşamış, erkek kardeşleri IV. Murad tarafından öldürtülmüş olduğundan korku içinde büyümüştü.
I. İbrahim’in 9 erkek, 8 kız olmak üzere 17 çocuğu vardı.
III. Ahmed 30 Aralık 1673, Dobriç - 1 Temmuz 1736, İstanbul)
23’üncü Osmanlı padişahı, 102’nci İslam halifesi ve Lale Devri padişahıdır.
Babası Sultan IV. Mehmed, annesi Emetullah Râbia Gülnûş Sultan'dır. Sultan II. Mustafa'nın öz kardeşi olan Sultan III. Ahmed, iyi bir tahsil ve terbiye görmüş, ünlü hocalardan dersler almıştı.
Sultan III. Ahmed, ağabeyi Sultan II. Mustafa'nın tahttan indirilmesi üzerine 22 Ağustos 1703 tarihinde 30 yaşında iken Edirne'de tahta geçti. Osmanlı Devleti açısından önemli bir yere sahip olan Lale Devri boyunca padişahlık yapan Sultan III. Ahmed, hâttat ve şâirdi. "Necib" mahlasıyla şiirler yazdı. Ayrıca musiki ile de yakından ilgileniyordu. Divan şairlerinden Urfalı Nâbi Efendi'nin hem kendisini hem de şiirlerini çok severdi.
III. Ahmed’in 14 erkek, 23 kız olmak üzere 37 çocuğu vardı.
I. Abdülhamid (20 Mart 1725 – 7 Nisan 1789)
27’nci Osmanlı padişahı ve 106’ncı İslam halifesidir. III. Ahmet'in oğlu ve III. Mustafa'nın kardeşidir.
Yeniçeri Ocağı'na ve donanmaya yeni bir çehre kazandırmaya çalıştı. Yeniçerilerin sayımını yaptırdı ve gereksiz yere fazla para alanları tespit ettirdi. 1782 İstanbul yangınında itfaiye çalışmalarına katılmasından dolayı halkın sevgi ve takdirini kazanmıştı. Sultan I. Abdülhamid, bütün başarısızlıklara rağmen Osmanlı padişahları arasında iyi niyeti ve gayreti ile anıldı. Merhametli, nazik ve şefkatli kişiliğiyle takdir topladı. Padişah olduktan sonra 49 yıllık saray hayatının ardından İstanbul'da sık sık dolaşmış, değişik semtleri ziyaret etmiş, farklı kıyafetlerle tebdil çıkarmıştır. Bunun yanında esnaf ve halkın derdini de dinlerdi.
I. Abdülhamid’in 10 erkek, 9 kız olmak üzere 19 çocuğu vardı.
I. Abdülmecid 25 Nisan 1823, İstanbul – 26 Haziran 1861, İstanbul)
31’inci Osmanlı padişahı ve 110’uncu İslam halifesidir. II. Mahmud'un, Bezmialem Sultan'dan olan oğludur. Döneminde Tanzimat Fermanı'nı ilan ettirmesiyle ünlüdür. Osmanlı İmparatorluğu'nun son dört padişahının babası olarak, en çok sayıda oğlu padişahlık yapmış Osmanlı hükümdarı olan Abdülmecid, babası II. Mahmud gibi vereme yakalanmıştı. Ihlamur Kasrı'nda öldüğünde 38 yaşındaydı. Fatih'in Sultan Selim semtinde, Yavuz Selim Camii Haziresi'ne defnedildi ve bugün adı verilen bir türbesi bulunmaktadır.
I. Abdülmecid’in 18 erkek, 18 kız olmak üzere 36 çocuğu vardı.
II. Abdülhamid (21 Eylül 1842 - 10 Şubat 1918)
34’üncü padişahı, 113’üncü İslam halifesi ve çöküş sürecindeki devlette mutlak hakimiyet sağlayan son padişahtır. Tahtta kaldığı "Hamidiye Dönemi" diye bilinen yıllarda İmparatorluk, dağılma dönemini yaşadı; başta kısa süreli ilan ettiği I. Meşrutiyet ve Kanuni Esasi ile gelen bir özgürlük dönemine, Balkanlar olmak üzere çeşitli bölgelerde çıkan isyanlara ve Rusya İmparatorluğu'na karşı kaybedilen 93 Harbi'ne, kapatılan parlamentoya pek çok siyasi olaya, "istibdat dönemi" de denen basın da dahil çeşitli alanlardaki baskı ve sınırlama dönemine, sonrasında yine kendinin ilan etmek zorunda kaldığı II. Meşrutiyet'e, 31 Mart Ayaklanması'na ve kendinin dağılmayı engelleme başarısına ulaşamayan eğitim, ulaşım ve askeri alandaki reform girişimlerine tanıklık etti. Devrinde, Osmanlı İmparatorluğu'nun 1.592.806 km² toprak ile en çok toprak kaybeden padişahlarından biri oldu.
II. Abdülhamit’in 8 erkek, 12 kız olmak üzere 20 çocuğu vardı.
