Gregor Mendel, günümüz genetik biliminin babası olarak kabul edilmektedir. Onun en önemli çalışmaları, bitkiler üzerinde yaptığı genetik deneylerle genetik mirasın temel prensiplerini anlamamıza katkı sağlamıştır.
Mendel'in en bilinen çalışması, bezelye bitkileri üzerinde yaptığı deneylerdir. Bu deneyler, genetikteki temel kavramların anlaşılmasına önemli bir katkı sağlamıştır.
Mendel’in Biriğim Yasası, ebeveynlerden gelen genler arasında bir baskınlık ve bir çekinim ilişkisi olduğunu ortaya koydu. Yani, bir bireyde iki farklı alel bulunduğunda, baskın alel resesif aleli baskılar ve fenotipi belirler.
Mendel, farklı özelliklere sahip olan genlerin bağımsız olarak birbirinden ayrıldığını ve gametler aracılığıyla nesillere aktarıldığını belirtti. Bu, genetik çeşitliliğin temelini oluştur aktadır.
Mendel, bezelye bitkileri üzerinde yaptığı deneysel çalışmalarında, çiçek rengi, tohum şekli, tohum rengi gibi özellikler üzerindeki kalıtımı gözlemleyerek genetik mirasın kurallarını ortaya koydu. Bezelye bitkileri, çeşitli özelliklerin belirgin ve hızlı bir şekilde gözlemlenebileceği uygun bir model organizma olarak seçilmiştir.
Mendel'in çalışmaları, o dönemde pek ilgi çekmedi ve genetik bilim topluluğu tarafından geniş çapta kabul görmedi. Ancak, Mendel'in çalışmaları daha sonra Hugo de Vries, Carl Correns ve Erich von Tschermak gibi bilim adamları tarafından bağımsız olarak teyit edildi ve Mendel'in katkıları genetik biliminin temel taşlarından biri haline geldi.
Gregor Mendel'in çalışmaları, genetik biliminin başlangıcını oluşturmuş ve genetik üzerine yapılan daha sonraki araştırmaların temelini atmıştır. Mendel'in genetik yasaları, genetik alanında ilerlemenin temelini oluşturarak biyolojik çeşitliliğin anlaşılmasına önemli katkılarda bulunmuştur.
