Barselona'nın simgesi olan La Sagrada Familia, yılda iki milyondan fazla turisti ağırlıyor. Modern neo-gotik ve art nouveau tarzıyla, geleneksel mimari kurallarını reddeden benzersiz bir görünüme sahip.
"Templo Expiatorio de la Sagrada Familia" olarak bilinen yapı, Antoni Gaudí'nin öncülüğünde inşa edilmiş olup "La Sagrada Familia" (Kutsal Aile) Katedrali olarak da bilinir. Gaudí, bu muazzam esere hayatının büyük bir kısmını adamış ve taşın sınırlarını zorlamıştır. Ancak ne yazık ki sadece bir cepheyi tamamlayabilmiştir. Bugün bile inşaat devam etmekte ve kilise, sıra dışı görünümüyle pek çok sembol ve sır barındırıyor.
La Sagrada Familia'nın mimarisi, başlangıçta 1882'de Francisco de Paula del Villar y Lozano'nun Neogotik tasarımıyla planlanmıştır. Ancak proje, San Jose Dindarları Birliği'nin başkanıyla anlaşmazlık yaşaması sonucu Gaudí'ye devredilmiştir. Gaudí, 1883'te inşaata başlamış ve kilisenin Meryem, İsa ve Kutsal Ruh'u sembolize ettiği karmaşık sembollerle dolu olmasını istemiştir. Bu nedenle diğer projelerden vazgeçip tamamen La Sagrada Familia'ya odaklanmıştır. Ancak ölümüne kadar sadece bir kuleyi ve giriş bölümünü tamamlayabilmiştir.
La Sagrada Familia'nın inşası, halkın bağışlarıyla desteklenmekte ve günümüzde bile yaklaşık 600 kişi bu projede çalışmakta. "Hiç bitmeyen kilise" olarak bilinen yapı, hala tamamlanmayı beklese de bu durum popülerliğini etkilemiyor.
Gaudí'nin notları ve tasarımları 1936-39 yıllarındaki İspanya İç Savaşı sırasında kaybedilmiştir ancak 1940'ta inşa tekrar başlamıştır. Kilise, 2010 yılında Papa XVI. Benedict tarafından kutsanmış ve bir bölümü ibadete açılmıştır.
Katedralin iç mekânının büyüklüğü şaşırtıcı. Gaudí bu mabedi 10 binden fazla ziyaretçiyi ağırlayacak şekilde düzenlemiş. Ünlü mimar oyma kulesi, anıtsal bronz kapısı, alengirli cepheleri ve ferah iç mekânıyla eserinin hem bakanları hem gezenleri büyülemesini istemiş.
Gaudí’nin doğadan aldığı ilham özellikle iç mekânı şekillendirmekte. Sanatçı bazilikayı ayakta tutan kolonları dallanıp budaklanan ağaçlar şeklinde tasarlamış. Böylece La Sagrada Familia’yı dolaşırken sanki ormanda dolaşmaya çıkmış gibi oluyorsunuz.
UNESCO Dünya Miras Listesi’ndeki bu kilisenin uzunluğu nerdeyse etraftaki tepelerin yüksekliğine eşit. Ama dindarlığıyla tanınan Gaudí burada ustalığını konuşturmuş. Yükseklikleri 125 ile 170 metre arasında değişen dört kuleyi tasarlarken şehrin 172 metrelik en yüksek noktasını geçmemeye çalışmış.
İç mekânda bu hareketliliğe seramik, mozaik ve çeşitli taşlar eklenirken katedralin cephelerini dolduran yüzeyde ince ince işlenmiş ilahi figürler hep bir şeyleri kaçırıyorsunuz hissi yaratıyor.
Kilise doğuda Doğuş (Nativity), batıda Tutku (Passion) ve güneyde tamamlanmamış İhtişam (Glory) adında üç cepheye sahip. Doğuş cephesi, 1894-1930 yıllarında inşa edilen ilk cephe. İsa’nın doğumuna adanan bu cephe, Gaudí’nin natüralist tarzını yansıtan doğadan resimler ve sahnelerle süslenmiş.
1987’de tamamlanan sade görünümlü Tutku cephesi ise İsa’nın çarmıha gerilişini, yapımına 2002’de başlanan İhtişam cephesi de Tanrıya giden yolu temsil ediyor.
La Sagrada Familia İspanya’daki iç savaşın ardından 1975’e kadar diktatör Franco yönetiminde ezilen Katalanlar için mimar Gaudí’nin Katalan kimliğinden ötürü bir simgeye dönüştü.
La Sagrada Familia tutkusunun Barselona’ya damgasını vuran Gaudi’nin sonunu getirdiği rivayetler arasında. Öyle ki ünlü mimarın görkemli eserine karşıdan nasıl olmuş diye bakmak için geri geri giderken trenin altında kaldığı söyleniyor.
10 Haziran 1926’da hayata veda eden usta mimarın naaşı katedralin 1986’da inşasına yeniden başlanan kripta (mahzen mezar) kısmında yer alıyor.
