Türkçede günlük konuşmalarda sıkça karşılaşılan “fink atmak” deyimi, temel anlamıyla “hiçbir şeye aldırmadan gönlünce gezmek” şeklinde tanımlanıyor. Bu deyimdeki “fink” kelimesinin kökeni ise günümüzde net olarak bilinmiyor.
Araştırmalar, “fink” kelimesinin geçmişte küçük, atıldığında insana zarar vermeyen saçma mermisi anlamına gelen “fink taşı” ile ilişkilendirilebileceğini öne sürüyor. Ayrıca, “fink” için sıvı maddelerin kaynaması, kabarması ve oynaması gibi anlamlar da kayıtlarda yer alıyor. Bu bağlam, günümüzde deyimdeki anlamıyla oldukça uyumlu görülüyor.
Kelimenin, “fingirde” veya “fingirdek” gibi eski Türkçe kullanımlarında görüldüğü ve zamanla neşe, hareketlilik ve yerinde duramama anlamlarına dönüştüğü belirtiliyor. Bugün “fink” kelimesi tek başına kullanılmıyor ve daha çok deyimsel bir ifade olarak hayatımıza giriyor.
Dil araştırmacıları, kelimenin geçmişteki canlı kullanımının zamanla fosilleştiğini ve unutulduğunu belirtiyor. İlginç bir not olarak, “Michael Fink” adında bir futbolcu da tarihteki yerini koruyan bir isim olarak anılıyor.