Zonguldak'ta yaşayan 67 yaşındaki demir ustası İsmail Oktay, 53 yıl önce başladığı mesleğini gelişen teknolojiye ve azalan ilgiye rağmen sürdürmeye çalışıyor. Oktay, 12 yaşındayken meslek sahibi olmak için geldiği kent merkezindeki demirci atölyesinde demire şekil vermeyi öğrendi. Askerden döndükten sonra mesleğini sürdürmeye karar veren Oktay, zamanla kendini geliştirerek işinde ustalaştı ve kendi iş yerini açtı.
Emekli ama Çalışmaya Devam Ediyor
Emekli olmasına rağmen hala çalışmaya devam eden Oktay, müşterilerine ilk günkü heyecanla hizmet veriyor. Teknolojinin gelişmesiyle demircilik mesleğinin rağbet görmemesine rağmen Oktay, gücü yettiği sürece mesleğini sürdürmeyi istiyor. Konuşmasına "Çırak olarak başladığım günden bu yana sıcak demirciliğe aynı şevkle devam ediyorum. Eskiden demirciliğe yoğun talep olduğu gibi ilçemizde 5-6 demirci ustası vardı. Hepsi de bu meslekten ekmek parasını kazandı. Zamanla çoğu vefat etti, kimisi de başka şehirlere göç etti. En son demirci ustası ben kaldım." diye devam etti.
"İlk olarak pulluk imalatı yapmaya başladık"
Demircilik mesleğinin metal işleri içinde en zor zanaat olduğunu belirten Oktay, eskiden bu işten geçimini sağladığını ve çocuklarını okutup meslek sahibi yaptığını dile getiriyor. Demirciliğin teknoloji karşısında direndiğine dikkat çeken Oktay, bu mesleğin zorluğuna rağmen aynı şevkle çalışmaya devam ettiğini söyleyerek, "Eskiden şimdiye nazaran daha fazla iş vardı ve müşteri kitlemiz çoktu. Dükkanda 8-9 arkadaşımla çalışıyorduk. İlk olarak pulluk imalatı yapmaya başladık. Bu ürünleri köyde tarım yapanlara satıyorduk. Eskiden öküz arabalarının tekerleklerine çivi keserdik. O yıllarda ustam, 'Boş durma, git çivi kes. Tavında çivi kesersen demirci olursun. Tavında çivi kesemezsen demirci olamazsın.' derdi. Biz de usta olabilmek için gün boyu çivi keserdik. O günden bugünlere geldik." ifadelerini kullandı.
Oktay, günümüzde teknolojik gelişmeler nedeniyle demirciliğin maliyet açısından tercih edilmediğini ve pres makinelerinin demiri istenilen şekilde dönüştürebildiğini belirtiyor. "Teknolojinin gelişmesi ve köylerimizde ziraatla uğraşanların büyük şehirlere göç etmesi sonucunda mesleğimiz bitme noktasına geldi hatta bitti diyebiliriz. Şu an artık presler var, demiri gramına göre ölçüyor ve 150 tonluk presin altında istenilen bir ürüne dönüştürebiliyor. Biz şu an bir ürünü elde yaptığımız için işimiz daha zor. Zor ve pahalı olduğu için de kimse bunu istemiyor." dedi.
Ancak Oktay, el yapımı ürünlerin daha özel olduğunu ve kendisinin hala bu geleneği sürdürdüğünü söylüyor.
AA
