Yaşam

Yorgos Lanthimos Yorulduğunu Kabul Etti: Kamera Arkasına Ara Veriyor

Üç yılda üç film çeken Yorgos Lanthimos, yaratıcı tükenmişlik yaşadığını açıkladı. Ünlü yönetmen, “Bir molaya ihtiyacım var” diyerek setlere ara vereceğini açıkladı.

Abone Ol

Beş yıl aradan sonra üç filmle sinemaya sıkı bir şekilde geri dönen Yorgos Lanthimos, yeniden bir mola sürecine girdiğini açıkladı.

“Artık buna devam edemem, o noktadayız,” diyen yönetmen, sinemada üretim hızının sınırlarını sorguluyor.

“Zavallı Şeyler”den “Bugonia”ya: Bir Maratonun Sonu

2018’deki “Sarayın Gözdesi”nin (The Favourite) ardından uzun bir sessizliğe gömülen Lanthimos, beş yıl sonra adeta bir üretim patlaması yaşadı.

Üç yıl içinde “Zavallı Şeyler” (Poor Things), “Merhamet Hikayeleri” (Kinds of Kindness) ve “Bugonia” gibi üç filmle seyirci karşısına çıktı.

Ancak bu tempo, yönetmenin enerjisini tüketti.

“Artık buna devam edemem. Bu büyük bir hata. Sanırım bir molaya ihtiyacım var. O noktadayız,” sözleri 52 yaşındaki Yunan yönetmenin yalnızca fiziksel değil, yaratıcı anlamda da tükenmişliğini yansıtıyor.

Yorgos’un Empatisizlik Evreni

2009’da “Köpek Dişi” ile büyük çıkış yakalayan Lanthimos, insana mesafeli, soğuk ama büyüleyici bir sinema dili inşa etti.

Karakterlerine karşı mutlak bir empatisizlikle yaklaşan yönetmen, bu tavrıyla çağdaş sinemada kendine özgü bir dünya yarattı.

Belki de şimdi, kendi yöntemine bir ara verme zamanı geldi.

Çünkü sürekli “duygusuzluk” üzerine kurulu bir evren yaratmak, şaka değil, sonunda yönetmenin kendi duygusal enerjisini de tüketiyor olabilir.

Geleceğe Dair: İki Proje Beklemede

Eğer yorulmasaydı yönetmenin elinde hala iki potansiyel proje bulunuyordu.

Yine de bu yoğun sürecin gerçek kazananı Emma Stone oldu.

Son üç filmin başrol oyuncusu Stone, “Zavallı Şeyler” filmindeki performansıyla En İyi Kadın Oyuncu Oscar’ını kazanarak bu iş birliğini kendi kariyerinde ölümsüzleştirdi.

Sonuç Olarak

Yorgos Lanthimos’un sinemaya ara vermesi bir kayıp değil; belki de zorunlu bir yenilenme süreci.

Kendi tarzını yeniden tanımlamak isteyen bir yönetmen için “durmak”, bazen üretmekten daha cesur bir hareket olabilir.

Sonuçta o hep sınırları zorladı. Şimdi de kendi sınırına geldi. Onun için önce bir nefes almak, sonra yeniden denge bulmak onun en büyük hakkı...