ABD Ulusal Bilim Vakfı'na bağlı Güneş Gözlemevi araştırmacıları, Daniel K. Inouye Güneş Teleskobu ile Güneş’in yüzeyinde şimdiye kadar kaydedilen en net görüntüleri elde etti.
Bilim insanları, yalnızca 20 kilometre genişliğindeki ışıklı ve karanlık şeritlerin, Güneş’in manyetik alanlarının yarattığı granül desenlerini gözler önüne serdiğini açıkladı.
Şeritler İlk Kez Görüntülendi
ABD Ulusal Bilim Vakfı'na (NSF) bağlı Güneş Gözlemevi (NSO) araştırmacıları, Hawai’de yer alan Daniel K. Inouye Güneş Teleskobu aracılığıyla Güneş’in yüzeyinde yalnızca 20 kilometre genişliğindeki ince parlak ve koyu şeritleri tespit etti.
Bu şeritler, sıcak gaz hücrelerinin sınırlarını belirleyen ve ‘granül’ adı verilen yapıların kenarlarında oluşuyor.
Işık ve Manyetik Alanlar Dans Ediyor
Araştırmacılar, bu görsel desenlerin ince ve perde gibi davranan manyetik alan dalgaları sayesinde oluştuğunu belirtiyor. Parlak bölgeler güçlü manyetik alanları, karanlık alanlar ise daha zayıf bölgeleri temsil ediyor.
Kritik Bir Adım
Araştırmanın başyazarı Dr. David Kuridze, “Bu çalışmayla Güneş yüzeyinin 20 kilometre gibi olağanüstü bir çözünürlükle incelenmesini başardık. Bu desenler, manyetik alanların ince yapısının izleri” diyerek bulgunun önemini vurguladı.
NSO’dan Dr. David Boboltz ise Inouye teleskobunun, Güneş’teki küçük fiziksel süreçleri inceleyerek uzay hava tahminlerinde yeni bir dönemi başlatabileceğini söyledi.
G-Bantıyla Gelen Netlik
Bu olağanüstü görüntü, teleskobun görünür ışığın ‘G-bandı’ olarak bilinen özel bir aralığını kullanarak elde edildi. Bu bant sayesinde, güneş lekeleri gibi yüksek manyetik aktiviteye sahip bölgeler ile ince yapılar kolayca ayırt edilebiliyor.
Görülen şeritlerin ardında ise yalnızca bir buzdolabı mıknatısı kadar güçlü (yaklaşık 100 gauss) manyetik dalgalar yatıyor.
Wilson Çöküntüsü İlk Kez Gözlendi
Araştırmacılar, bu küçük manyetik farklılıkların plazma yoğunluğunu etkileyerek Güneş’in yüzeyini birkaç kilometre yukarı ya da aşağı kaydırdığını ifade etti.
Bu fenomen ‘Wilson çöküntüsü’ olarak biliniyor ve ancak bu seviyede çözünürlükle tespit edilebiliyor. Bu da Güneş’teki fiziksel dinamiklerin ne kadar karmaşık olduğunu bir kez daha ortaya koyuyor.
