Luc Besson’un tarzını bilenler için bu haber tanıdık gelebilir: Yönetmen şiddetle vicdanın çatıştığı bir New York hikayesiyle yeniden sinemaya dönüyor.
Ama bu kez direksiyonun başında Kiefer Sutherland da var; yan koltukta ise Al Pacino.
“Father Joe” adındaki yeni film, 90’ların Manhattan’ında geçen karanlık bir kurtuluş öyküsü olarak yola çıktı.
Besson’un Karanlık Dönüşü
“Leon: Sevginin Gücü”nün (The Professional) yaratıcısı Luc Besson, bu kez yönetmen koltuğunda değil ama kalem yine onun elinde.
Filmin yönetmenliğini Barthelemy Grossmann üstlenirken, Besson yapımcı ve senarist olarak geri plandan hikayenin tonunu belirliyor.
Kiefer Sutherland, suçun merkezindeki Manhattan’da tek başına adalet arayan bir rahibi canlandırıyor.
Karşısında ise Al Pacino var; şehrin karanlık damarlarını yöneten bir mafya babası.
Ve arada, Ever Anderson’un canlandırdığı genç bir kadın, rahibin koruması altında hem tehlikelerle hem de kurtuluş fırsatlarıyla yüzleşiyor.
Yapım Başladı, Beklentiler Büyük
Yapımcılar LB Production ve EuropaCorp; yani Besson’un “Taken” (96 Saat) ve “Lucy” gibi gişe hitlerinin arkasındaki ekip.
Sutherland sadece başrol değil, aynı zamanda filmin yapımcılarından biri.
Oyuncu, projeye dair yaptığı açıklamada, "Drama ve aksiyonu hiçbir şeyden ödün vermeden bir araya getirme konusunda eşsiz bir yeteneğe sahip" diyerek Luc Besson’a hayranlığını dile getirdi ve filme başlamak için sabırsızlandığını ifade etti.
Bu sözler, Sutherland’in klasik Hollywood aksiyonlarından farklı bir derinlik arayışında olduğunun göstergesi olurken, çekimler de Ekim ortasında Roma’daki Cinecitta Stüdyoları’nda sessizce başladı.
Besson Evreni Yeniden Şekilleniyor
Luc Besson, “Father Joe” ile belli ki yeniden kendi sinema köklerine dönüyor.
“Taken” ve “Lucy”deki adalet arayışını, “Leon”daki duygusal gerilimi bu filmde buluşturuyor.
Ve bu kez hikaye, bir rahibin vicdanı üzerinden işleniyor; günah, kefaret ve şiddet arasındaki ince çizgide.
Yönetmen son dönemde “Drakula: Bir Aşk Hikayesi” (Dracula: A Love Story) ile mistik-romantik bir alana yönelmişti.
Ancak “Father Joe”, onun tipik aksiyon-dram karışımına dönüşünü işaret ediyor.
Yani, Besson’un sinemasında kaybolan “insanlıkla hesaplaşma” teması yeniden sahneye çıkıyor.
Sonuç Olarak
“Father Joe”, bir yandan klasik Besson formülüne yaslanırken, diğer yandan Kiefer Sutherland ve Al Pacino gibi iki farklı kuşağı buluşturma cesaretiyle dikkat çekiyor.
Film, hem eski usul aksiyon severleri hem de karakter derinliği arayan izleyiciyi hedefliyor.
Ve eğer Besson’un kalemi bu kez de hedefi tam vurursa, “Father Joe” sadece bir dönüş değil, bir yeniden doğuş olabilir.
