Süpernova, başlangıçta yapısı, iyonize madde olan plazma şeklindeki bir süpernovanın parlaklığını yitirmesi haftalar ya da aylar sürebilir. Bu süre zarfında yaydığı enerji, Güneş'in 10 milyar yılda yayacağı enerjiden daha fazladır. Bu patlamalar, maddenin evrende bir noktadan başka noktalara taşınması işine yarar. Patlama sonucunda dağılan yıldız artıklarının, evrenin başka köşelerinde birikerek yeniden yıldızlar ya da yıldız sistemleri oluşturduğu varsayılmaktadır. Bu varsayıma göre, Güneş, Güneş Sistemi içindeki gezegenler ve bu arada elbette bizim Dünyamız da, çok eski zamanlarda gerçekleşmiş bir süpernova patlamasının sonucunda ortaya çıkmıştır.
Bir yıldızın ömrü boyunca, termonükleer reaksiyonlar nedeniyle içindeki nükleer yakıt tükenir. Bu yakıt tükenmesi sonucunda yıldızın çekirdeği büyük bir basınca ve ısınmaya maruz kalır. Eğer yıldız yeterince büyükse, bu basınç ve ısınma sonucunda çekirdek ani bir çöküş yaşar ve bu, süpernova patlamasına yol açar.
Süpernova patlaması sırasında, yıldız büyük bir enerji yayarak kısa bir süre için çok parlak hale gelir. Süpernova patlamaları, elementlerin sentezi için gerekli olan ağır atom çekirdeklerini oluşturur. Bu nedenle süpernova patlamaları, evrendeki ağır elementlerin oluşumunu sağlar.
Süpernovalar ayrıca, galaksilerin evrimi ve yıldızların ömür döngüsü üzerinde büyük etkilere sahiptir. Süpernova patlamaları, galaksiler arası madde döngüsüne ve yeni yıldızların oluşumuna katkıda bulunur.
HABER MERKEZİ
