Dr. R. Bülend KIRMACI'nın 8 Temmuz 2025 tarihli yazısı: Vay Haline Şu Yaşamın!
Düzenden, tarihten, gelecekten dışlanmışız.
Kalabalıklar içinde yalnızız.
“Gelişmekte olan ülkenin” parası olanın haklı, olmayanın haksız sayıldığı insanlarıyız…
Vay halimize!
“Yaşıyor” gibi yapıyoruz; her gün, zamların, pahalılığın altında eziliyoruz.
İtirazımız dudaklarımızı kurutmuş, isyanımız, kendimizi tahrip ediyor.
Bin yoksulluktan bir yoksunluğa büyük girdabın içinde meçhule sürükleniyoruz.
Her şey “mal mülk”, çok şey “yalan dolan” olmuş… Hayatın saati işliyor; oyalanıyoruz!
İşçimiz var, karnını doyuramıyor…
Öğretmenimiz var, kitap alamıyor…
“Babalarımız” evine ekmek götüremiyor; karanlığın utancını gizlemesini bekliyor…
Analarımız var evlatlarını doyuramıyor; kendi canlarına kıyıyor…
Vay halimize!
Nüfusun yarısı yoksul, dörtte biri neredeyse aç;
Afrika’da kanlı korsan, Lizbon’da şanlı bezirgan siyasetçilerimiz maval okumakla meşgul.
Öğrencilerimiz var, sabaha kahvaltısız uyanıyorlar, esnaflarımız, siftahsız kepenk kapatıyor.
Gazilerimiz bir kenara itilmiş… Devletin en güzel taşınmazlarının üstüne çökülmüş…
Üretenler bütün taşınmazlardan kovulmuş, bütün taşınırlar, borsa eliyle yabancının olmuş.
Vay geleceğimize bizim!
Devlette ne liman ne fabrika ne tersane ne postane kalmış; kentler yabancılarla dolmuş taşmış.
Gençler diyorum gençler; ümidin kesmişler, içleri kan ağlayarak hicret peşindeler.
Bir yandaş bürokrata beş yerden maaş bağlanmış, bir gence iş bulamaz olunmuş; vay bize!
İşte böyle değerli dostlar…
Bunlar, acı gerçekler…
Tarımı bitir, hayvancılığı öldür, fabrikayı kapat, arsayı sat!
Borçlanan ve borçları bağımsızlığının sınırlarına dayanan bir Türkiye.
Yazık geleceğimize…
Üretmeden, tasarruf etmeden, insan gücü planlaması yapmadan ve teknolojiyi kullanmadan…
İşimiz çok zor!
O arada yaşamsallığını yitirmiş yasalarımızı yenilemek, çağdaş bir eğitimi kurmak gerek.
Gelirde hakkaniyeti, vergide adaleti, servet veriminde makulleri sağlamak zorundayız.
Ekonomisi güçlenen, demokrasisi gelişen bir Türkiye olmak zorundayız…
Vay halimize dememek ve gelecek için umutlar dermek için büyük reformlar yapmalıyız.
